Walentynki roku 2003 stanowiły doskonałą okazją, aby przybliżyć nam historię, mówiąc oględnie, znajomości Lei i Hana. Cała rzecz ma miejsce w okresie uruchamiania bazy na Hoth i... JEST NUDNA! Właściwie wszystko co widzimy w owym dziele znamy z innych historii. Znowu mamy to samo, podane na tym samym talerzu, w ten sam sposób. Jeśli ktoś z was lubi odgrzewane posiłki to smacznego.

Z rzeczy ciekawszych, to mamy nowy pojazd. M-class fighter. Czy może M-wing? W każdym razie po wyglądzie, a właściwie po silnikach sądzę, że wyszedł z Koensayr i co nieco dorzucono z Marvela. Duży kokpit, tak na cztery osoby, śluza powietrzna, trzy dobrze nam znane silniki Y-winga.

Inną dobrą rzeczą jest rysunek Paula Chadwicka. Nie jest może wspaniały, ale lepiej niż dobry. Te małe cudowne amorki w kształcie Ewoków, Jawów i nawet jest jeden Hutt. No i oczywiście pięknie kobieca Leia. Fakt, bardziej przypomina mi moją znajomą niż Carrie Fisher, ale nic to! Piękne długie ciemne włosy, zagubione oczy, pewność siebie a jednocześnie bezradność. Cała ona. Znajomej poleciłbym fryzury Lei i nie te z "barankami". Do jej twarzy i włosów w sam raz. Fakt, rysunek trzyma komiks w...

A fabuła, jaka fabuła? Bym zapomniał. Fabuła nie jest istotna. Baza na Hoth powstaje. Jednak sama planeta nie przewidywała obecności ludzi. Burze śnieżne utrudniają nawet komunikację z orbitą. Han i Chewie mają polecieć "na dół" dwoma, nie do końca sprawnymi Mkami. Jako pomoc dla Hana zgłosiła się Leia (po co?). No i nie wszystko poszło zgodnie z planem (bo Han leciał?). Leia i Han rozbijają się w śniegu. I w to wrzucono budzące się emocje dwojga ludzi. I wyszło kiepsko...

Fabuła: xx/xx
Grafika: xx/xx